Capping inversie
 
Een capping inversie is een verhoogde inversielaag die een convectieve planetaire grenslaag afdekt.
 
De grenslaag is het deel van de atmosfeer dat het dichtst bij de grond ligt. Normaal gesproken verwarmt de zon de grond, die op zijn beurt de lucht er net boven verwarmt. Thermiek ontstaat wanneer deze warme lucht opstijgt in de koude lucht (warme lucht is minder dicht dan koude lucht), een proces dat convectie wordt genoemd. Een convectielaag zoals deze heeft het potentieel voor wolkenvorming, aangezien condensatie optreedt wanneer de warme lucht opstijgt en afkoelt.
 
Een inversie treedt op wanneer het normale temperatuurprofiel (warme lucht eronder, koude lucht erboven) wordt omgekeerd, waardoor een stabiele configuratie van dichte, koude lucht onder lichtere, warme lucht ontstaat. Een verhoogde inversielaag is dus een gebied met warme lucht boven een gebied met koude lucht, maar hoger in de atmosfeer (over het algemeen niet het oppervlak rakend).
 
Highslide JS
Een capping inversie beperkt de verticale ontwikkeling van wolken. In deze afbeelding, genomen nabij Kreuzberg (Rhön), bevindt de inversie zich onder de top van de bergtoppen.
 
Highslide JS
Diagram dat de dagelijkse veranderingen in de inversie van de afdekkap op de planetaire grenslaag van de aarde weergeeft.
 
Een capping inversion treedt op wanneer er een grenslaag is met een normaal temperatuurprofiel (warme lucht stijgt op in koelere lucht) en de laag daarboven een inversielaag is (koelere lucht onder warme lucht). Wolkenvorming uit de onderste laag wordt "afgedekt" door de inversielaag. Luchtstagnatie kan het gevolg zijn van een afdekkende inversie die diffundeert vanuit een regio, waardoor de concentratie van verontreinigende stoffen toeneemt en de slechte luchtkwaliteit verergert. Als de afdekkende inversielaag of "kap" te sterk is, voorkomt deze dat onweersbuien ontstaan. Een sterke kap kan leiden tot mistige omstandigheden.
 
Als de lucht aan het oppervlak echter instabiel genoeg is, kunnen sterke opwaartse luchtstromen door de afdekkende inversie worden gedwongen.
Dit selectieve proces waarbij alleen de sterkste opwaartse luchtstromen onweersbuien kunnen vormen, resulteert vaak in uitbraken van ernstig weer. De rol van afdekkende inversies bij het versterken van de intensiteit van ernstig weer werd gerealiseerd in conceptuele modellen die eind jaren zestig door onderzoekers van de atmosferische wetenschappen werden ontwikkeld en al in 1954 werden herkend als een kenmerk van luchtmassa's die tornado's produceren. Bij sommige extreme weersomstandigheden kan deze omkering van de afdeklaag ontstaan ​​wanneer een warme en droge gemengde laag die afkomstig is van een hoogvlakte, over een koelere en vochtigere luchtmassa beweegt, waardoor een ‘verhoogde gemengde laag’ (EML) ontstaat. EML’s zijn wereldwijd te vinden in de windrichting van hoog terrein, zoals boven Zuid-Azië, Oost-Australië, ten oosten van de Rocky Mountains in het centrale deel van de VS en Noord-Mexico, en ten oosten van de uitlopers van de Andes.
 
Bronnen: Wikipedia-en