|
De 46°-halo of
kleine kring
|
|
|
De grote halo, ook wel de 46° halo genoemd, is een zeldzame fotometeor die rond de zon of de maan voorkomt. Het wordt veroorzaakt door
de dubbele breking van licht van deze bronnen en gaat door een dunne laag ijskristallen, zoals die in een cirruswolk. Het heeft de vorm van een cirkelvormige ring met een opening van 46 ° met de as die de bron en de waarnemer verbindt,
en de intensiteit van deze halo is veel lager dan
die van de kleine halo. |
| |
De grote halo wordt vaak verward met de supralaterale boog en de infralaterale boog. De laatste zijn convexe bogen die plaatselijk kunnen raken
aan de grote halo, die er concaaf aan is,
boven of onder de parhelische cirkel. |
.jpg) |
| Afbeelding-1 |
|
|
 |
| Afbeelding-2 |
|
| |
| 1: Een halo met een grotere en zwakkere 46 ° halo en een 22 ° halo
met een bovenste raakboog |
2: Een 46°-halo (buitenste ring).Tevens te zien: de 22°-halo (binnenste ring); linker bijzon; gedeeltelijke parhelische kring; lichtzuil;
bovenraakboog; Parry-boog en circumzenitale boog |
| |
| De vorming van een Halo |
| |
|
|
|
Deze halo ontstaat wanneer licht van de zon of de maan door een cirrus of cirrostratus gaat met kristallen waarvan de hoofdvorm een hexagonaal prisma is van uniforme grootte dat zich vormt bij temperaturen
onder de -15 graden Celsius. Het pad van het licht gaat door kristallen waarvan de vlakken een hoek van
60 graden vormen. De invallende straal in het geval van de grote halo komt binnen via de
bovenkant of
de basis van de kristalkolom, ondergaat breking bij de verandering van medium en interne reflecties voordat
hij naar buiten gaat door een zijvlak dat een tweede breking ondergaat (zie afbeelding) |
| |
De hoek tussen de invallende straal en die welke uit het kristal komt kan in dit geval niet kleiner zijn dan
46 graden; daarom heeft de halo de vorm van een kroon met een straal van 46 graden, zeer gedefinieerd
in de binnenrand en diffuus in de buitenrand. Deze diffuse zone wordt gecreëerd door de straal die het kristal onder verschillende andere hoeken dan 46 graden kruist.
De grote cirkel is bijzonder kleurrijk met de
bovenste raaklijnen3, |
|
| |
| Afbeelding: Pad van de lichtstraal die door de bovenkant van de kristalkolom binnenkomt en van de zijkant naar buiten komt |
| |
| Meteorologische betekenis |
| |
Door een halo te observeren, weten we onmiddellijk de temperatuur van de wolk, de fysieke toestand van het water, de grootte, vorm en
oriëntatie van ijskristallen. Omdat het nodig is om
wolken te hebben voor de vorming van halo-verschijnselen, geeft hun aanwezigheid ook aan
dat de lucht op hoogte vochtig is. Omdat cirruswolken geen regenwolken zijn, kunnen zich zelfs bij mooi weer grote halo's vormen. Aan de andere kant, als de wolken snel dikker worden en als er cirrostratuswolken verschijnen, is het mogelijk dat een warmtefront of onweersbuien naderen en
dat nimbostratus later neerslag zal geven. |
|
|
|
|
|
|
