|
|
|
Hector is een cumulonimbus onweerswolkcluster die zich bijna elke middag vormt op de Tiwi-eilanden in het Noordelijk Territorium van Australië,
van ongeveer september tot maart van elk jaar. Hector, of soms Hector de Convector, staat bekend als een van 's werelds meest consistente
grote onweersbuien; specifiek een klein mesoschaal convectief systeem (MCS) of grote multicellulaire onweersbui. Het bereikt hoogtes van
ongeveer 20 kilometer. |
 |
| Hector uit Gunn Point, Noordelijk Territorium |
|
|
 |
| Hector gezien vanaf Stokes Hill Wharf in Darwin, kijkend naar het noordwesten op een afstand van ongeveer 80 km. |
|
Het fenomeen dankt zijn naam aan Australische piloten die tijdens de Tweede Wereldoorlog de terugkerende situatie observeerden, waardoor het
een navigatieoriëntatiepunt werd voor piloten en zeilers. |
| |
| Een stormachtige ontwikkeling ontstaat op de grens van verschillende zeewinden die dagelijks langs de kusten van de Tiwi-eilanden samenkomen. Hector ontwikkelt zich onder twee verschillende omgevingsstromingsregimes: bij oostenwind vindt de ontwikkeling plaats aan de westkant van de eilanden en omgekeerd bij een westelijke stroming. |
| |
| Er werd waargenomen dat de Hectors drie verschillende ontwikkelingspatronen vertoonden: gebruikelijke, late en onderdrukte convectiestormontwikkelingen. Klimatologische satellietwaarnemingen van wolken hebben het mogelijk gemaakt om de gemiddelde atmosferische kenmerken te bepalen die nodig zijn voor elk van deze ontwikkelingsmodi. In alle gevallen zijn de beschikbare convectieve potentiële energie (EPCD) en windschering gematigd, maar de luchtvochtigheid is hoog. Winden uit de laag onder de wolk dragen ook bij aan de structuur ervan. |
| |
| Hector ontwikkelt zich gewoonlijk niet na de passage van significante convectieve systemen (moessondal, met name een buienlijn) die leiden tot verzakking van de lucht, waardoor de convectie wordt belemmerd. Hector ontstaat laat op de dag, wanneer de windschering in de omgeving hoog is. |
| |
| |
| Sinds het einde van de jaren tachtig is de storm het onderwerp geweest van talrijke meteorologische studies, zowel vanwege zijn specifieke kenmerken als voor de algemene studie van stormen, vanwege zijn regelmaat. |
| |
| De bliksemsnelheid en de kracht van de opwaartse luchtstroom zijn zulke opvallende aspecten van Hector dat het in de jaren negentig het onderwerp was van een National Geographic-artikel. Ook werden verschillende gevallen genoemd van tornado's die door het onweer werden veroorzaakt. |
| |
|
|
|
|
|
|
