Lijst van bliksemverschijnselen
 
 
Anvil crawler lightning,   Aambeeldkruiperbliksem, of spinnenbliksem
Aambeeldkruipsbliksem, soms ook wel spinbliksem genoemd, ontstaat wanneer bliksemleiders zich voortplanten door horizontaal uitgestrekte ladingsgebieden in volwassen onweersbuien, meestal de stratiforme gebieden van mesoschaalse convectiesystemen. Deze ontladingen beginnen meestal als IC-ontladingen die hun oorsprong vinden in het convectiegebied; het negatieve uiteinde van de leider plant zich vervolgens ver voort
in de eerder genoemde ladingsgebieden in het stratiforme gebied. Als de leider te lang wordt, kan deze zich splitsen in meerdere bidirectionele
leiders. Wanneer dit gebeurt, kan het positieve uiteinde van de gescheiden leider de grond raken als een positieve CG-flits of kruipbeweging aan de onderkant van de wolk, wat een spectaculaire blikseminslag over de hemel veroorzaakt. Grondflitsen die op deze manier worden geproduceerd, hebben de neiging grote hoeveelheden lading over te dragen, wat kan leiden tot opwaartse bliksemschichten en bliksemschichten in de hogere atmosfeer.
 
Bolbliksem 
Bolbliksem kan een atmosferisch elektrisch fenomeen zijn, waarvan de fysieke aard nog steeds controversieel is. De term verwijst naar meldingen van lichtgevende, meestal bolvormige objecten die variëren van erwtgroot tot enkele meters in diameter. Het wordt soms geassocieerd met onweersbuien, maar in tegenstelling tot bliksemflitsen, die slechts een fractie van een seconde duren, duurt bolbliksem naar verluidt vele seconden. Bolbliksem is beschreven door ooggetuigen, maar zelden vastgelegd door meteorologen. Wetenschappelijke gegevens over natuurlijke bolbliksem zijn schaars vanwege de onregelmatigheid en onvoorspelbaarheid ervan. De veronderstelling van het bestaan ​​ervan is gebaseerd op gerapporteerde publieke waarnemingen en heeft daarom enigszins inconsistente bevindingen opgeleverd. Brett Porter, een wildwachter, meldde dat hij in 1987 een foto maakte in Queensland, Australië. Lees meer over bolbliksems
 
Highslide JS
  spinnenbliksem
 
Highslide JS
  Bolbiksem (yourube)
 
Highslide JS
  Gigantische jet,top van Mauna Kea, Hawaii.
 
Clear-Air bliksem  of heldere-lucht-blikem
BHeldereluchtbliksemliksem in heldere lucht beschrijft bliksem die optreedt zonder dat er een duidelijke wolk dichtbij genoeg is om deze te hebben veroorzaakt. In de Amerikaanse en Canadese Rockies kan een onweersbui zich in een aangrenzende vallei bevinden en niet visueel of hoorbaar waarneembaar zijn vanuit de vallei waar de bliksemschicht inslaat. Europese en Aziatische berggebieden ervaren soortgelijke gebeurtenissen.
Ook in gebieden zoals zee-engelen, grote meren of open vlaktes, wanneer de stormcel zich aan de nabije horizon bevindt (binnen 26 km, kan er enige verre activiteit zijn, kan een inslag plaatsvinden en omdat de storm zo ver weg is, wordt de inslag een bliksemschicht uit het niets genoemd. Deze flitsen beginnen meestal als normale IC-bliksemflitsen voordat de negatieve leider de wolk verlaat en de grond op aanzienlijke afstand raakt. Positieve heldereluchtinslagen kunnen optreden in sterk verschoven omgevingen waar het bovenste positieve ladingsgebied horizontaal wordt verplaatst van het neerslaggebied.
 
Bead lightning, Kraalbliksem of parelbliksem
Kraalbliksem, ook bekend onder de termen parelbliksem, kettingbliksem, parelsnoerbliksem, éclair en chapelet en andere, is de afnemende fase van een bliksemkanaal waarin de lichtsterkte van het kanaal in segmenten uiteenvalt. Bijna elke bliksemontlading vertoont kraalvorming wanneer het kanaal direct na een terugslag afkoelt, soms aangeduid als de 'kraalvormingsfase' van de bliksem. 'Kraalbliksem' is eigenlijk meer een fase van een normale bliksemontlading dan een type bliksem op zichzelf. Het kraalvorming van een bliksemkanaal is meestal een kleinschalig verschijnsel en is daarom vaak alleen zichtbaar wanneer de waarnemer/camera zich dicht bij de bliksem bevindt.
 
Cloud-to-air lightning, Wolk-luchtbliksem
Wolk-luchtbliksem is een bliksemflits waarbij één uiteinde van een bidirectionele bliksemleider de wolk verlaat, maar niet resulteert in een
grondflits. Zulke bliksemschichten kunnen soms worden beschouwd als mislukte grondflitsen. Blauwe straalstromen en gigantische straalstromen
zijn een vorm van wolk-lucht- of wolk-ionosfeerbliksem waarbij een bliksemleider vanaf de top van een onweersbui wordt gelanceerd.
 
Dry lightning, Droge bliksem
Droge bliksem is een bliksem die ontstaat zonder neerslag aan het aardoppervlak en is de meest voorkomende natuurlijke oorzaak van
bosbranden. Pyrocumuluswolken produceren bliksem om dezelfde reden als cumulonimbuswolken Deze term wordt voornamelijk gebruikt in Australië, Canada en de Verenigde Staten.
 
Forked lightning, gevorkte bliksem
Een gevorkte bliksem is een bliksem die van de wolk naar de grond vliegt en een vertakking in zijn pad vertoont.
 
Heat lightning, Hittebliksem
Hittebliksem is een bliksemflits die geen waarneembare donder lijkt te produceren omdat de bliksem te ver weg is om gehoord te worden.
De geluidsgolven verdwijnen voordat ze de waarnemer bereiken.
 
Megaflash, Megaflits
Megaflits is een term voor een bliksemflits met een horizontale padlengte van ongeveer 100 km of meer, die doorgaans langer duurt dan
5 seconden. Megaflitsen komen voor in mesoschaalse convectiesystemen.
 
Ribbon lightning, Lintbliksem
Lintbliksem treedt op bij onweersbuien met harde dwarswind en meerdere terugslagen. De wind zal elke opeenvolgende terugslag lichtjes naar
één kant van de vorige terugslag blazen, waardoor een linteffect ontstaat.
 
Rocket lightning, Raketbliksem
Raketbliksem is een vorm van wolkenontlading, over het algemeen horizontaal en aan de basis van de wolken, met een lichtgevend kanaal
dat met visueel waarneembare snelheid door de lucht lijkt te bewegen, vaak met tussenpozen.
 
Sheet lightning, Bladbliksem
Bladbliksem is een blikseminslag die van wolk naar wolk gaat en een diffuse verheldering van het oppervlak van een wolk vertoont,
veroorzaakt doordat het ontladingspad zelf verborgen of te ver weg is. De bliksem zelf is niet zichtbaar voor de toeschouwer, waardoor het
slechts een flits of een lichtgordijn lijkt. De bliksem kan te ver weg zijn om individuele flitsen te onderscheiden.
 
Smooth channel lightning, Gladde kanaalbliksem
Gladde kanaalbliksem is een informele term die verwijst naar een type blikseminslag van wolk naar grond die geen zichtbare vertakkingen heeft
en eruitziet als een lijn met vloeiende curven, in tegenstelling tot het grillige uiterlijk van de meeste bliksemkanalen. Het is een vorm van positieve bliksem die over het algemeen wordt waargenomen in of nabij de convectieve gebieden van zware onweersbuien in het noordelijk-centrale deel
van de Verenigde Staten. Er wordt verondersteld dat zware onweersbuien in dit gebied een "omgekeerde tripole" ladingsstructuur krijgen,
waarbij het belangrijkste positieve ladingsgebied zich onder het belangrijkste negatieve ladingsgebied bevindt in plaats van erboven, en dat deze onweersbuien daardoor overwegend positieve bliksemschichten van wolk naar grond genereren. De term "gladde kanaalbliksem" wordt soms
ook toegeschreven aan opwaartse bliksemschichten van grond naar wolk, die over het algemeen negatieve flitsen zijn die worden geïnitieerd
door opwaartse positieve leiders van hoge structuren.
 
Staccato lightning, Staccato-bliksem
Staccato-bliksem is een blikseminslag van wolk naar aarde (CG), een kortdurende inslag
die (vaak, maar niet altijd) verschijnt als een enkele, zeer heldere flits en vaak aanzienlijke vertakkingen heeft. Deze worden vaak aangetroffen in het gebied van de visuele kluis nabij de mesocycloon van roterende onweersbuien en vallen samen met de intensivering van opstijgende onweersluchten. Een vergelijkbare inslag van wolk naar wolk, bestaande uit
een korte flits over een klein gebied, dat eruitziet als een blip, komt ook voor in een vergelijkbaar gebied met roterende opstijgende luchtstromen.
 
Superbolts, Superbliksems
Superbliksems worden vrij losjes gedefinieerd als inslagen met een bronenergie van meer
dan 100 gigajoule [100 GJ] (de meeste blikseminslagen komen neer op ongeveer 1 gigajoule [1 GJ]). Gebeurtenissen van deze omvang komen ongeveer even vaak voor als één op de 240 inslagen. Ze zijn niet categorisch te onderscheiden van gewone blikseminslagen en vertegenwoordigen simpelweg de bovenste rand van een continuüm.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, kunnen superbliksems zowel positief als
negatief geladen zijn, en de ladingsverhouding is vergelijkbaar met die van een gewone bliksem.
 
Sympathetic lightning, Sympathische bliksem
Sympathische bliksem is de neiging van bliksem om losjes gecoördineerd te zijn over grote afstanden. Ontladingen kunnen in clusters verschijnen wanneer ze vanuit de ruimte worden bekeken.
 
ground-to-cloud lightning, bliksem van de grond naar de wolk
Opwaartse bliksem of bliksem van de grond naar de wolk is een bliksemflits die ontstaat vanaf de bovenkant van een geaard object en zich vanaf dit punt omhoog voortplant. Dit type bliksem kan worden veroorzaakt door een voorafgaande bliksemflits, of kan volledig zelfstandig ontstaan. De eerste soort komt over het algemeen voor in gebieden waar spinbliksem voorkomt en kan meerdere geaarde objecten tegelijkertijd treffen. De laatste soort komt meestal voor tijdens het koude seizoen en kan de dominante bliksemsoort zijn bij onweersbuien.
 
Bron:  Wikipedia-en
 
  Deze CG was van zeer korte duur, vertoonde
 sterk vertakte kanalen en was zeer helder,
 wat erop duidde dat het staccato bliksem was
 nabij New Boston, Texas.