| |
| |
Satellietbeeld met neerslag van
Nederland - Weerslag
|
|
 |
| |
|
|
Weersatellieten observeren wolkenformaties vanuit de ruimte, dit van twee verschilende hoogten waarnemingen gedaan en zijn onderverdeeld in:
Geostationaire satellieten:
Dit zijn die satellieten die boven een vast punt boven de aarde ‘schijnen stil te hangen’. Zodoende kunnen zij
steeds hetzelfde stukje van de aarde aftasten.
Ze staan op een hoogte van bijna 36.000 km rechtboven de
evenaar boven een bepaalde lengtegraad. In een etmaal legt de METEOSAT een bijna cirkelvormige baan af van
ruim 260.000 km.
Deze satelliet bestrijkt constant de werelddelen Europa en Afrika met een klein stukje van westelijk-Azië en een klein stukje van de oostkust van
Noord- en
Zuid Amerika.
Polaire satellieten:
Deze weersatelliet is die maakt een zogenaamde polaire baan om de aarde maakt. Deze satellieten draaien om
de aarde via de noord- en zuidpool.
Polaire satellieten staan op een hoogte van 850-900 km boven de aarde,
waarbij ze bij iedere omloop weer een ander strook aarde reistreren.
Door hun lagere hoogte boven de aarde
zijn de foto’s gedetailleerder. Deze satellieten maken gemiddeld 14 omlopen om de aarde en elke omloop
duurt 103 minuten.
In zichtbaar licht zien de beelden er uit als het ware met eigen ogen. In de nacht is het donker en zie je dus niets. Daarom maken de satellieten ook opnames in infrarood waarmee je temperatuurverschillen kunt zien.
Omdat wolken kouder zijn naarmate ze hoger zitten, kun je zo op infraroodbeelden ook zien waar wolken
aanwezig zijn. Ze worden dan wit. Koude gebieden aan de grond worden echter ook wit en zijn soms moeilijk
van wolken te onderscheiden. in infrarood waarmee je temperatuurverschillen kunt zien.
|
| |
|
|
|
